تلاش برای عصبانی‌کردن ایران
به اعتقاد من این تکرار مواضع، یک نوع استراتژی برای مذاکره است و طرف مقابل را تا خطر جنگ پیش می‌برند تا اینکه از او امتیاز بگیرند
اسپرو- براساس شناختی نسبی که من از شخصیت دونالد ترامپ و شیوه مدیریتی او در شش ماه عملکردش به دست آوردم، الگوی رفتاری رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا این‌گونه است که در مسائل جهانی آن‌چنان سطح بحران و تنش را بالا می‌برد تا به هدف کسب امتیاز از طریق مذاکره دست پیدا کند. او خطر ازدست‌رفتن یک توافق یا معاهده را آن‌چنان بالا می‌برد تا احتمال خروج و ازدست‌رفتن آن محتمل به نظر آید. در این صورت طرف مقابل به مذاکرات راضی می‌شود تا جنگ به وقوع نپیوندد. اگر به عملکرد او درباره توافق آب‌و‌هوایی توجه کنیم، می‌بینیم او ابتدا اعلام کرد از کنوانسیون خارج می‌شود، ولی بعد گفت شاید درباره برگشتش مذاکره کند و بعد اعلام کرد تا سه سال دیگر در این توافق باقی می‌ماند.
یا درباره کره‌شمالی نیز تهدید به جنگ کرده، اما با رهبر چین مذاکره می‌کند و از کانال‌های دیگری پالس آمادگی برای مذاکره با کره شمالی را می‌دهد. ترامپ درباره برجام نیز تهدید کرده که از برجام خارج می‌شود، اما در گام بعد ایران را به نقض برجام متهم می‌کند. او این پیام را آن‌قدر تکرار می‌کند تا ایران را نگران ازدست‌رفتن برجام کند تا به مذاکرات مجدد متقاعد شود. یا اینکه در موضوعات غیرهسته‌ای و موشکی یا خاورمیانه و شیوه رفتارش تجدیدنظر کند یا امتیازاتی به آمریکا بدهد. اما من این تهدیدها و احتمال نقض برجام را خیلی جدی نمی‌دانم، چون خروج از برجام از سوی آمریکا به تعبیری نشان‌دادن چراغ سبز به ایران است برای آنچه آنها دستیابی به سلاح اتمی می‌خوانند. اگرچه جمهوری اسلامی ایران، تأکید کرده که هیچ‌گاه قصد دستیابی به سلاح اتمی را ندارد و رهبر جمهوری اسلامی ایران نیز آن را حرام شرعی دانسته است اما در نگاه ترامپ و آمریکا، آنها به دنبال این نیستند که یک کره‌شمالی دیگر برای خودشان درست کنند.
پس برجام را نقض نخواهند کرد. به اعتقاد من این تکرار مواضع، یک نوع استراتژی برای مذاکره است و طرف مقابل را تا خطر جنگ پیش می‌برند تا اینکه از او امتیاز بگیرند. اگر دونالد ترامپ می‌خواست از برجام خارج شود در همین شش‌ماه این کار را انجام می‌داد اما دو بار پایبندی ایران به برجام را تأیید کرده. اگر ایران مرتکب اقدامی نشود که جامعه جهانی را به نقض برجام متقاعد کند، طرف مقابل نیز دست به این کار نمی‌زند. اینکه ترامپ گروهی را در کاخ سفید موظف کرده تا عدم پایبندی ایران به برجام را تأیید کنند، یک مأموریت عادی رئیس‌جمهوری به تیمش است. امید واشنگتن این است که ایران را به درصدی از عصبانیت برسانند که ایران ناقض برجام شود اما اگر ایران در این جنگ روانی بازنده نشود، بهانه‌ای وجود ندارد که ترامپ بتواند جامعه جهانی را متقاعد کند که ایران برجام را نقض کرده است. چون تعهدات ایران در برجام کاملا با متر و معیار و وزن و کیلو قابل سنجش است و متقاعدکردن جامعه جهانی به نقض برجام درحالی‌که گزارش آژانس آن را تأیید کند، بسیار سخت خواهد بود. به‌ویژه اینکه با برجام زمان گریز هسته‌ای ایران، یک سال است اما بدون برجام، این زمان به یک هفته یا ١٠ روز می‌رسد که این قطعا مطلوب جامعه جهانی و آمریکا نخواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید