آخرین اخبار

میوه‌ها و سبزیجاتی که سیاسی شدند!

سیاست ممکن است از هر جایی سر در بیاورد،حتی توی یخچال و سبد غذایی خانواده پس هیچ تعجبی ندارد که یک میوه یا نوعی سبزی تبدیل به یک نماد سیاسی شود. این میوه و سبزیجات سیاسی را بشناسیم.

اشتراک گذاری
03 بهمن 1396
37 بازدید
کد مطلب : 39649

اسپرو- به گومگوها و اظهارات سیاسی فقط به اسم آوردن از اشخاص و نهادهای مختلف کشور ختم نمی‌شود. گاهی میان این این اظهارات پای میوه و سبزیجات هم باز می‌شود. مثلا ممکن است رئیس جمهوری در تعریف یکی از وزرایش از یک میوه استفاده کند و وزیرش را به این میوه نسبت دهد. یا ارزانی و گرانی یکسری از اقلام میوه و سبزیجات آنقدر سیاسی شود که رئیس جمهور مرکز خرید هم معرفی کند! یا حتی یک میوه نماد ثمره یک قرارداد بین المللی شود و بارها دستمایه شوخی شود. هرچه هست سیاست به میوه‌ها و سبزیجات هم رحم نکرده‌است و آنها را هم یارکشی سیاسی کرده‌است! اما کدام میوه‌ها و سبزیجات پایشان به سیاست باز شده‌است؟

گوجه فرنگی

سال ۸۵ بود که محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور دولت نهم در واکنش به اظهارات نمایندگان مجلس درباره گرانی قیمت گوجه فرنگی جمله عجیبی گفت که بعد از گذشت ۱۰ سال هنوز در خاطره‌ها مانده‌است. احمدی‌نژاد هنگام تقدیم لایحه بودجه سال ۸۶ در صحن علنی مجلس شورای اسلامی در واکنش به اظهارات نمایندگان که با صدای بلند می‌گفتند:«گوجه فرنگی ۳هزارتومان شده‌است.» گفت:«بیایید از میدان‌ تره‌بار نزدیک منزل ما خرید کنید که گوجه کیلویی ۱۲۰۰ تومان است.»

بعد از این گفته احمدی‌نژاد جمعیت زیادی برای صحت و سقم ماجرا وارد میوه و سبزی فروشی های نارمک شدند و حتی به گفته شاهدان محلی روبروی میوه فروشی میدان ۷۲ محله آقای احمدی نژاد جمعیت زیادی جمع شد. این گفته احمدی نژاد باعث شد تا ساکنان محله نارمک تهران همیشه با این سوال مواجه شوند که قیمت گوجه فرنگی در محله شان از چه قرار است؟

هلو

بعد از پایان دولت نهم و آغاز به کار دولت دهم با رای مجدد مردم ایران به احمدی نژاد. مردادماه سال ۸۸ احمدی نژاد در گفتگویی تلویزیونی در مورد کابینه اش در دولت نهم و کابینه احتمالی اش در دولت دهم سخت گفت. اما این گفتگوی تلویزیونی با جمله‌ای توصیفی همراه بود که هنوز از احمدی نژاد ماندگار شده‌است. رئیس جمهور منتخب در توصیف عملکرد و شخصیت «کامران باقری لنکرانی» وزیر بهداشت دولت نهم و دلیل نبودنش در دولت دهم به مخاطبان خود گفت:« آقای باقری لنکرانی مثل هلو می ماند، آدم می خواهد ایشان را بخورد!»

جمله‌ای عجیب که باعث ناراحتی باقری لنکرانی نیز شد. بعد از این گفتگو لنکرانی در گفتگو با رسانه‌ها اعلام کرد که از شنیدن این جمله و توصیف درباره خودش اوقاتش تلخ شده‌ است. اما ادبیات خاص احمدی نژاد است و او از گفتن این جمله قصد بدی نداشته‌ است. با این حال کار از کار گذشته بود و با گذشتن بیش از ۸ سال از این جمله دیدن تصویر باقری لنکرانی هنوز این جمله را به یاد مردم می‌اندازد.

سیب زمینی

در بهار ۸۸ مخالفان دولت احمدی‌نژاد که در سوی مخالف او در انتخابات قرار داشتند. سیب زمینی‌ها را به سیخ کشیدند تا به عملکرد او در دولت نهم انتقاد کنند. آنها معتقد بودند اقدام احمدی نژاد در توزیع رایگان سیب زمینی در شهرستان‌ها عملی پوپولیستی است و او قصد دارد با این کار برای انتخابات رای مردم را بخرد تا سیب زمینی هم وارد سیاست شود و حتی در اردوهای انتخاباتی در سال ۸۸ حضور پررنگ داشته باشد. اما ماجرای سیب زمینی فقط در دولت احمدی‌نژاد سیاسی نشد.

آذر ۹۴ خبر مدفون کردن ۱۷۰۰ تن سیب زمینی توسط مسوولان جهاد کشاورزی استان فارس حسابی خبرساز شد. کاری که باعث به خاک رفتن بیش از ۶۲۰ میلیون تومان از بیت المال شد تا صدای عده زیادی از مردم را در بیاورد. علت این کار تنظیم قیمت بازار عنوان شد. این در حالیست که در ۱۳ شهریور همان سال هم مسؤول انبار تعاونی روستایی سیدان مرودشت هم خبر از فاسد شدن ۷۰ تن سیب زمینی در انبارهای این تعاونی داده بود. این در حالیست که برای تولید یک کیلوگرم سیب زمینی ۲۱ لیتر آب مصرف می‌شود.

سیب و گلابی

آبان ۹۵ بود که آقای روحانی در سخنرانی که طی یک سفر دو روزه به استان مرکزی داشت دو میوه دیگر به میوه‌های سیاسی اضافه کرد. دو میوه‌ای که در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم بسیار سوژه شد و حتی نمایندگان مجلس نیز این میوه‌های سیاسی را وارد مجلس کردند. روحانی در سخنرانی‌اش اعلام کرد: «غاصبی باغ ما را غصب کرده بود، غاصب را بیرون کردیم، گفت: درب باغ به روی مردم باز شده است، یک عده کودک به درب باغ آمده‌اند می‌گویند سیب و گلابی کجاست که ما میل کنیم، ما باغ را از دست غاصبان درآوردیم و درخت کاشته‌ایم و این باغ آماده باروری است و صبر برای باروری این باغ لازم نیست؟»

بعد از انتخاب مجدد آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور دولت دوازدهم توسط مردم، در جریان رای اعتمادهای دولت دوازدهم دوباره پای گلابی به سیاست باز شد. نادر قاضی پور نماینده مردم ارومیه در انتقاد از دولت با خودش گلابی به مجلس آورد و به طرز مشهودی گلابی خورد و حتی به همکارانش هم تعارف زد. قاضی پور به رسانه‌ها گفت: «بهتر است کسانی که در ارتباط با میوه خوردن من به اظهار نظر می‌پردازند به فکر گلابی‌های انبار شده کشاورزان در میادین میوه و تره‌بار باشند. من پیش از آنکه یک نماینده مجلس شوم یک کشاورز هستم و برای حمایت از کشاورزان و رونق بازار میوه هر کاری از دستم بربیاید انجام می‌دهم و به خاطر مردم از آبروی خودم هم می‌گذرم.

گیلاس

تیرماه ۹۵ جامعه سینمایی کشور عزادار «عباس کیارستمی» شد. میان سیل پیام‌های تسلیت برای درگذشت این کارگردان شناخته شده سینمای ایران، جمله مصطفی کواکبیان در توصیف درگذشت کیارستمی بسیار خبرساز شد. کواکبیان در جمله‌ای عجیب گفت: «در فصل گیلاس، آفریننده طعم گیلاس به آفریننده اصلی گیلاس پیوست.» جمله عجیب از یک شخصیت سیاسی که گیلاس را هم بی‌هوا سیاسی کرد.

سبزی خوردن

نشست روز خبرنگار معصومه ابتکار در مردادماه ۹۵ سبزی خوردن را حسابی سیاسی کرد. این نشست که در سالن همایش سازمان حفاظت از محیط زیست برگزار شد با دیگر نشست های قبل یک تفاوت ویژه داشت. خانم ابتکار در این نشست همراه با سبزی خوردن های ارگانیک حیاط کاشت حیاط مادرش آمد تا از خبرنگاران پذیرایی کند. این درحالی بود  مسئولان بارها از مردم برای خودداری از کاشت سبزی در حیاط منزل در راستای کنترل بحران آب در خواست کردند.

این مطلب بدون برچسب می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *