شبح کودتای نظامی بر سر ونزوئلا

هم‌اکنون بسیاری از مخالفان احساس می‌کنند فریب خورده‌اند. آنها تصور می‌کنند رهبرانشان به آنها خیانت کرده و اعتراضات را به هفته بعد موکول می‌کنند. احزاب سیاسی موجود در ائتلاف مخالفان نیز درباره مشارکت در انتخابات آینده دچار اختلاف دیدگاه شدند زیرا بسیاری دولت را از هم‌اکنون به تقلب گسترده در انتخابات مجلس مؤسسان متهم می‌کنند. مسئله بی‌اعتمادی به رهبران اپوزیسیون ونزوئلا را می‌توان در اظهارات یکی از جوانانی دید که با صورت پوشیده راه‌ها را در کاراکاس بند آورده و به رویترز می‌گوید: «ما باید ایمان به ائتلاف مخالفان را کنار بگذاریم. باید فقط به خودمان ایمان داشته باشیم». او تحصیل در دانشگاه را رها کرده و برای شرکت در اعتراضات به کاراکاس آمده است. این جوان که ٢٠ سال بیشتر ندارد، یک بمب آتش‌زا با خود حمل می‌کند.

تشدید منازعات
لوییس ویسنت، تحلیلگر سیاسی، می‌گوید، سرکوب حکومت می‌تواند گروه‌های تندرو را به کارهای مخفیانه و تشکیل گروه‌های شبه‌نظامی، آن‌هم در کشوری که به‌وفور در آن سلاح وجود دارد، سوق دهد. او به رویترز می‌گوید: «با تشدید برخوردهای دولت، مخالفان نیز به اعمال خشن‌تر روی می‌آورند و همین آینده را خطرناک می‌کند».

برخی دیگر از تحلیلگران درباره احتمال وقوع یک جنگ داخلی در این کشور صحبت می‌کنند و می‌گویند، اگر این اوضاع تغییر نکند، ممکن است کشور به سمت یک جنگ داخلی پیش برود؛ برای مثال ٣٠ جولای یک انفجار در همان روز رأی‌گیری برای مجلس مؤسسان رخ داد که در جریان آن هفت نیروی پلیس موتورسوار هدف قرار گرفته و مجروح شدند.  مادورو قبلا گفته بود با یک «شورش مسلحانه» مواجه است که هدفش ازبین‌بردن سوسیالیسم در آمریکای‌لاتین است. به گفته او، این حرکت قصد دارد راه را براي نخبگان طرفدار آمریکا باز کند تا بر انبوه ذخایر نفتی این کشور مسلط شوند.

ناظران می‌گویند در سطح ظاهري علامتی که حاکی از وقوع کودتای نظامی علیه رئیس‌جمهور کنونی ونزوئلا باشد مشاهده نمی‌شود. مادورو کسی است که به‌عنوان جانشین هوگو چاوز بر سر کار آمد و اتحادیه‌های کارگری پشتیبان او هستند. همین ناظران می‌گویند هیچ نشانه‌ای که حاکی از اختلاف بین مادورو و فرماندهان ارتش باشد در ظاهر به چشم نمی‌خورد. بااین‌حال نبايد فراموش کرد خوان کارلوس کاجواریبانو، افسر سابق گارد ملی که به خارج فرار کرده و گفته می‌شود فرماندهی تهاجم روز یکشنبه را برعهده داشت، از «دوستان مسلح» خود خواست شورش کنند. همچنین اسکار پرز، خلبان نیروهای پلیس که با هلیکوپتر در کاراکاس به ساختمان‌های دولتی حمله و فرار کرد، قصد دارد به مبارزه خود ادامه دهد. ماریا رودریگز، یک لبنیات‌فروش که در محله اعیان‌نشین کاراکاس زندگی می‌کند، درحالی‌که خیابان‌ها را بسته، می‌گوید: «ما از قیام ارتش حمایت می‌کنیم. ما شهروندان عادی هستیم و به‌تنهایی نمی‌توانیم این مبارزه را به نتیجه برسانیم». بااین‌حال بسیاری از دوستانش که جزء مخالفان هستند احساس می‌کنند بعد از چهارماه درگیری و تظاهرات خسته شده‌اند. به نظر آنها زندگی روزمره‌شان فلج شده و آنها تاکنون نتوانسته‌اند مادورو را وادار به قبول مطالباتشان کنند.